بذار مرهم بذارم روي زخمات
بذار بارون اشك من بشوره
غبار غصه ها رو از سراپات
بذار سر روي سينه م گريه سر كن
از او شب گريه هاي تلخ هق هق
(( بذار باور كنم يه تكيه گاهم ))
براي غربت يه مرد عاشق
رها از خستگي هاي هميشه ، باورم كن
((بذار تا خالي سينه م برات آغوش باشه ))
برهنه از لباس غصه هاي دور و ديرين
بذار تا بوسه هاي من برات تن پوش باشه
تو با شعر اومدي ، عاشق تر از عشق
چراغي با تو بود از جنس خورشيد
كدوم توفان چراغو زد روي سنگ
كتاب شعر و از دست تو دزديد
كدوم شب ، از كدوم صحراي قطبي
غريبانه توي اين خونه اومد
شبيخون كدوم رگبار وحشي
شب مقدس ما رو به هم زد
بگو اي مرد من ، اي مرد عاشق
كدوم چله ازين كوچه گذر كرد
هنوز باغچه برامون گل نداده
كدوم پاييز ، زمستونو خبر كرد
بذار سر روي سينه م گريه سر كن
از اون شب گريه هاي تلخ هق هق
بذار باور كنم يه تكيه گاهم
براي غربت يه مرد عاشق