سلام رفيق... مي دوني خاطرات تمام زندگي آدمه... بدون اينكه بدوني تمام زندگيت درگير خاطراته... ولي بعضيا اينو فراموش مي كنن تا وقتي كه گير ميفتن تو روزمرگي و تكرار مكررات... خوبه كه آدم هميشه كوله خاطراتش پشتش باشه... هميشه همراهش باشه... اينطور ديگه نه موقعيتهاشو از دست ميده و نه افرادي رو كه يار و همراهش بودن فراموش مي كنه... كاش اينهمه وحي دنيا نبوديم كه نتو نيم از گذشتمون كه پايه آينده است غافل بشيم... به قول ارفع: كاش در رهگذر آينه ها سنگ نبود... موفق باشي رفيق... يا حق. كوير