تنها چيزي كه مي تونم در ادامه اين پست زيبا بنويسم اين ترانه از آقاي اصفهاني هست ...

تو ستاره غريبي تو شکوه باور من
شب عاشقيست يارا بنشين برابر من
تو چه کرده اي که با تو شده عشق تار و پودم
تو چه کرده اي که عمريست پي تو در سجودم

تو چه کرده اي که عمري ز پيت دويده ام من
به خدا قسم که با تو به خدا رسيده ام من
چه شکسته ايستادي، چه شکسته تر پريدي
به طواف عاشقانه حرم خدا رسيدي، حرم خدا رسيدي
.....

و در انتها اين آخرين نوشته ام تقديم به شما ...

پاي که در کوچه عشق نهادم

خنديدند و آب بدرقه ام کردند

گفتند برمي گردي

نمي دانستم اين آب

بدرقه مسافر ديروزين اين کوچه بود

که من اکنون پاي در جاي پاي گمشده او مي نهم

هنوز صدايشان در گوشم مي پيچد

مي گويند: برو، خاک اين کوچه هنوز باکره است