زمزمه هاي عشقت را خواندم، جمعه هاي انتظاري ات بسيار زيبا بود و مرا تشويق كرد تا بيشتر مهمان نداي قلبت باشم كه آنجا نوشته بودين و هر چه بيشتر خوندم زيباتر يافتم و به ناچار پيش تر رفتم!
رفتم تا آنجا كه تصوير رخ يار هويدا بود و.... آنجا.... آنجا كه به گمانم براي او .. نوشته بودين ،
و باز هم جلوتر تا از پنجره سكوت گذشتم و البته در يا حسين ات درنگي بيشتر نمودم و سپس خواندم جايگاهي را كه نام عشاق را مي بايد مي نوشتم، افسوس كه نمي توانستم نامم را در ليست عاشقان جا بزنم! ... در انتهاي آنجا در آنجا كه نامهاي عاشقاني چون ويس و رامين آمده بود ..
باز پيش تر رفتم و پيش تر تا اولين پست!
عالي بود همه عالي - افسوس كه عكس ها همه حذف شده بود و مرا ياد دوست همرازي انداخت كه مي دانستم هر آنچه كه مي نويسد بعد از آن محكوم به پاك شدن است!! (البته آن، دوست وبلاگ نويس عاشقي بود كه از عشق نمي نوشت! و داستانهايش همه بنام روانشناسي بود!)
بي تعارف، هر چه مي بينم ، زيبا مي بينم!
موفق باشين
يا حق
