آن كس كه مي گفت دوستم دارد
عاشقي نبود كه به شوق من آمده باشد
رهگذري بود كه روي برگ هاي خشك پاييزي راه مي رفت
صداي خش خش برگ ها همان آوازي بود كه من گمان مي كردم
مي گويد:
دوستت دارم

سلام نازنينم...خوبي؟

تو از پاييز گفتي منم برات از پاييز نوشتم...

چرا ديگه به خونه ي پاييزي من سر نمي زني؟

دلم واست تنگ شده...دوست دارم پيشم بياي...

بهترين آرزوها رو واست دارم نازنينم...

شاد باشي...