به نام خالق آيينه و گل
خداوند شقايق ياس و سنبل
به نام او که خود عاشقترين است
ميان مهرورزان بهترين است
به نام او که اغاز اقاقي است
و نامش تا هميشه سبز و باقي است
به نام خالق فرهادو شيرين
به نام قلب پاک ويس و رامين
به نام ليلي و مجنون عاشق
به نام عطر سر شار شقايق
به نام نامي عشق و ترانه
به نام هر چه حرف عاشقا نه
به نام تو به نام حضرت دل
چراغان گشته با تو ساحت دل
بگو با من که آغازت کجا بود
شروع و سمت پروازت کجا بود
تو از سمت عبور شاپرکها
تو از خواب لطيف قاصدکها

تو از يک لحظه ي ناب و صميمي
تو از يک قصه ي خوب و قديمي
تو از آغوش گرم يک شقايق
تو از مهماني يک صبح صادق
تو از تصوير يک رويا رسيدي
تو مثل يک غزل زيبا رسيدي
تو يعني خلوتي دور از هياهو
تو يعني يک غزل از عطر گيسو
تو يعني يک دريچه رو به مهتاب
تو يعني يک شب رويايي و ناب
تو يعني ساحل آبي دريا
تو يعني که سحر آغاز فردا
تو وقتي مي رسي عين زلالي
تو ان ممکن ترين سمت محالي
تو وقتي ميرسي يعني که اغاز
شروع قصه ي زيباي پرواز
تو مثل عشق در من ر يشه داري
تو با من الفتي ديرينه داري
توئي آن اتفاق تازه ي من
همان سر شار بي اندازه ي من
تو روياي گل ارکيده هستي
تمناي دلي تبديده هستي
تو آغاز تمام فصلهايي
قشنگ ساده ي بي ادعايي
زلالي مثل آغاز قناري
شبيه لحظه هاي عشق جاري

نگاهت ابتداي آسمانهاست
سر آغاز تمام کهکشانهاست
صدايت مخمل سبز بهار است
بهار هم با صدايت ماندگار است
تو را اي ناگهان هر ترانه
تو را اي اتفاق شاعرا نه
تو را اي آن زلال خوب احساس
تو را اي ابتداي هر گل ياس
تو را ميخواهم اي شرجي ترينم
تو را اي تا ابد شرقي ترينم
تو را اي آن محال ناگزيرم
تو را اي التهاب دلپذيرم
تو را که مثل گل بي انتهايي
تماشايي ترين فصل خدايي
تو را ميخواهم و يک جرعه روياي
کنار سفره اي از جنس دريا